Nie wyłączać dziecka z aktywności klasowej.

    Pomagać w budowaniu poczucia własnej wartości, dostrzegać pozytywne cechy.

    Nie robić z jąkania problemu, ani ośrodka zainteresowania.

     Pozwalać uczniowi wybrać formę wypowiedzi ustną lub pisemną.

     Być wzorem poprawnej wymowy.

     Zachęcać do krótkich, ustnych  odpowiedzi  w klasie.

    Indywidualizować proces uczenia.

    Unikać „ wyrywania” na środek, czytania i liczenia na czas.

    Umożliwiać czytanie i recytacje wierszy w parze.

     Stosować formę odpowiedzi pisemnej na tablicy.

     Zapoznać uczniów w klasie z problemem jąkania, aby wyzwolić w nich tolerancję i chęć pomocy.